Ding 9# Web 2.0

Deze foto kan ik rustig toevoegen, want niemand herkent mij toch hier! Tijdens het open podium (soort Bonte avond) van ons koor hebben de bestuurleden net gedaan of zij The Village people waren...



Om iets over toepassingen van Web 2.0 in het werk te schrijven, moet ik wel behoorlijk buiten mijzelf treden. Ik heb namelijk zelf bij het zoeken naar informatie een gruwelijke hekel aan 'franje', plaatjes, extra mogelijkheden etc., omdat het allemaal keuzes zijn die je moet maken. Er zijn al zoveel keuzes die je verplicht moet maken en waar je veel informatie voor moet doorworstelen (ik probeer op het moment een andere school te vinden voor mijn 7-jarige zoon, iedereen die iets over het onderwijs weet, zal met me meevoelen), dat ik, als ik er zelf iets over te zeggen heb, keuzes zo sec mogelijk probeer te maken. Ik ben heel tekstgeorienteerd, kan er snel en makkelijk informatie uit distilleren en beschouw andere vormen van informatie al snel als ballast. Ik moet echter zeggen dat ik nu langzamerhand wel een beetje anders leer kijken, voornamelijk door ogen van anderen, maar dat ik zelf ook wel de voordelen van andere informatiemiddelen ga zien. Wie zei ook weer: a picture says more than a thousand words. En bovendien is niet iedereen zo extreem 'efficient' als ik, dwz dat ik alleen maar wil lezen waar ik op dat moment naar op zoek ben.
Voor al@din zou een rss op de site prima zijn voor het volgen van de nieuwe vraag van de week en de nieuwe hersenkrakers en bij het beantwoorden van vragen van al@din-gebruikers zal het toevoegen van een foto of filmpje bij veel mensen zeker in de smaak vallen. En het wordt er meteen zoveel hipper van! (als we dan toch iets aan ons imago willen doen).